dinsdag 23 oktober 2012

Moe, maar voldaan

God eftermiddag!

Mijn blog verschijnt vandaag wat eerder als gebruikelijk. De dag zit er voor vandaag min of meer wel al op. Vandaag heb ik Slottskogen wederom bezocht en ben daarbij ook naar Slottskogsvallen geweest, een zogenaamd spookstadion. Daarnaast ben ik naar de Botaniska Travgarda geweest. Veel natuur vandaag en dus een hele boel op en af, waardoor de pijp na vier volle dagen door Göteborg struinen wel leeg is voor vandaag. Morgen vertrek ik weer met het vliegtuig en dus is het tijd om na te beschouwen. Ik ben inmiddels doodop, maar heb het onwijs naar mijn zin gehad en ben heel tevreden over mijn vakantie: de tofste ooit!

Spookstadion

Slottskogsvallen had ik eigelijk gisteravond al willen bezoeken, nog voordat ik Frolundaborg zou binnen stappen. Het ligt namelijk ontzettend dicht bij elkaar. Dat bleek vandaag ook. Toen ik een rondje om het stadion liep, zag ik plots Frolundaborg weer verschijnen. Gisteren was het al donker en kon ik Frolundaborg niet zo goed bekijken, maar wat ik gisteren al dacht bleek bij daglicht harde waarheid: van buitenaf bekeken is het eigenlijk maar een saai gebouw.


Slottskogvallen daarentegen maakte veel goed. Dit voetbalstadion word al enkele jaren niet meer gebruikt en ziet er daardoor erg vervallen uit; schitterend om te zien. De sintelbaan om het veld heen word nog wel gebruikt, daar zie ik een hardloper trainen. Ook de kleedkamers van Slottskogvallen worden nog gebruikt. Terwijl ik hier langs loop zie ik enkele ijshockeyers de deur uit lopen om in Frolundaborg te gaan trainen. Het stadion zelf kent enkele torens, veel staantribunes en ook een vak waar de mogelijkheid word geboden om te gaan zitten. Op alle tribunes groeit inmiddels van alles, een schitterend aangezicht.

De krakende tribunes van Slottsskogvallen


Stad? 

Door naar de Botaniska Tradgarden. Wij Nederlanders zouden dit een berg noemen, maar het is een heuveltje waarop iemand besloten heeft allerlei planten, struiken etc te planten. Midden in dit groene paradijs is ook nog een huis gebouwd en ernaast bevind zich een universiteit. Tussen het klimmen en klauteren door zie je de mooiste planten verschijnen. Op de top had ik een mooi overzicht over de hele stad aan één kant. De andere kant was onzichtbaar door de vele bomen. Toch ook weer schitterende plaatjes!



Slottskogen had ik eerder ook al eens bekeken, maar toen heb ik alleen de kant die het dichtste bij Linnéplatsen (de wijk waar ik verblijf) bekeken. Het achterste gedeelte, aan de kant van Frolundaborg en Slottskogsvallen wilde ik vandaag bekijken. Na dit bezoek weet ik één ding heel zeker: van alle plaatsen die ik bezocht heb in Goteborg is Slottskogen verreweg de mooiste. Net als in  de Botaniska Tradgarden is het constant op en af er bevinden zich een grote hoeveelheid schitterende bomen. Daarnaast zijn er ontzettend veel dieren te vinden die door gemeentewerkers verzorgd worden; het is net een gratis dierentuin. Op sommige momenten vergeet ik gewoon dat ik me in een stad bevind waar meer als een half miljoen inwoners wonen. En zeker wanneer je door het gigantische park Slottskogen loopt, heb je het gevoel dat dit weinig met het woord stad te maken heeft. Het is een prachtige omgeving!

Bijna voorbij

Aangezien ik nu aardig kapot ben na al dat geklim, neem ik de rest van de avond mijn vrije tijd door in mijn hostel. Ik kom alleen nog van mijn plekje om vanavond ergens een hapje te eten en om morgen onderweg te gaan naar het vliegveld van Göteborg. Voor 12 uur moet ik uitgecheckt zijn in het hostel, maar eigenlijk wil ik dan al op het vliegveld zijn. Morgen word weer een lange reis waarna ik weer terugkeer naar Wolvega. Gezien mijn vermoeidheid misschien wel lekker, maar ik heb het gevoel alsof ik hier nog wel weken rond had kunnen lopen. Ik heb alles hier gedaan wat ik wilde doen en heb het ontzettend naar mijn zin gehad. Op naar het gewone leven thuis!

2 opmerkingen:

  1. Jeroentje! Hoihoi! Wat leuk dat je zo aan 't bloggen bent! Ik volg je! Zo te lezen heb je een gave vakantie. Dat kan bijna niet anders in Zweden, waanzinnig mooi land en lieve mensen. Blijf je bloggen als je weer thuis bent? Ben benieuwd! Toedels uit het warme Suriname,

    Anouk

    BeantwoordenVerwijderen
  2. He Anouk! Leuk om van je te horen! Ik kan merken dat je spreekt uit ervaring, want je hebt helemaal gelijk: het land hier is prachtig en de mensen zijn ontzettend vriendelijk. Daar kunnen de Surinaamse mannen een voorbeeld aan nemen volgens mij. ;-)
    Ik wil de blog absoluut voortzetten, want ik vind het hartstikke leuk om te doen. Hoe ik het precies in wil gaan vullen, denk ik nog even over na. Meer mening en minder verslag denk ik, want de busreis naar de NHL is lang zo spannend niet... Geniet nog ff van het warme weer daar, lukt vast wel!

    Jeroen

    BeantwoordenVerwijderen