Moe, maar voldaan

God eftermiddag!

Mijn blog verschijnt vandaag wat eerder als gebruikelijk. De dag zit er voor vandaag min of meer wel al op. Vandaag heb ik Slottskogen wederom bezocht en ben daarbij ook naar Slottskogsvallen geweest, een zogenaamd spookstadion. Daarnaast ben ik naar de Botaniska Travgarda geweest. Veel natuur vandaag en dus een hele boel op en af, waardoor de pijp na vier volle dagen door Göteborg struinen wel leeg is voor vandaag. Morgen vertrek ik weer met het vliegtuig en dus is het tijd om na te beschouwen. Ik ben inmiddels doodop, maar heb het onwijs naar mijn zin gehad en ben heel tevreden over mijn vakantie: de tofste ooit!

Spookstadion

Slottskogsvallen had ik eigelijk gisteravond al willen bezoeken, nog voordat ik Frolundaborg zou binnen stappen. Het ligt namelijk ontzettend dicht bij elkaar. Dat bleek vandaag ook. Toen ik een rondje om het stadion liep, zag ik plots Frolundaborg weer verschijnen. Gisteren was het al donker en kon ik Frolundaborg niet zo goed bekijken, maar wat ik gisteren al dacht bleek bij daglicht harde waarheid: van buitenaf bekeken is het eigenlijk maar een saai gebouw.

Slottskogvallen daarentegen maakte veel goed. Dit voetbalstadion word al enkele jaren niet meer gebruikt en ziet er daardoor erg vervallen uit; schitterend om te zien. De sintelbaan om het veld heen word nog wel gebruikt, daar zie ik een hardloper trainen. Ook de kleedkamers van Slottskogvallen worden nog gebruikt. Terwijl ik hier langs loop zie ik enkele ijshockeyers de deur uit lopen om in Frolundaborg te gaan trainen. Het stadion zelf kent enkele torens, veel staantribunes en ook een vak waar de mogelijkheid word geboden om te gaan zitten. Op alle tribunes groeit inmiddels van alles, een schitterend aangezicht.

De krakende tribunes van Slottsskogvallen

Stad? 

Door naar de Botaniska Tradgarden. Wij Nederlanders zouden dit een berg noemen, maar het is een heuveltje waarop iemand besloten heeft allerlei planten, struiken etc te planten. Midden in dit groene paradijs is ook nog een huis gebouwd en ernaast bevind zich een universiteit. Tussen het klimmen en klauteren door zie je de mooiste planten verschijnen. Op de top had ik een mooi overzicht over de hele stad aan één kant. De andere kant was onzichtbaar door de vele bomen. Toch ook weer schitterende plaatjes!

Slottskogen had ik eerder ook al eens bekeken, maar toen heb ik alleen de kant die het dichtste bij Linnéplatsen (de wijk waar ik verblijf) bekeken. Het achterste gedeelte, aan de kant van Frolundaborg en Slottskogsvallen wilde ik vandaag bekijken. Na dit bezoek weet ik één ding heel zeker: van alle plaatsen die ik bezocht heb in Goteborg is Slottskogen verreweg de mooiste. Net als in  de Botaniska Tradgarden is het constant op en af er bevinden zich een grote hoeveelheid schitterende bomen. Daarnaast zijn er ontzettend veel dieren te vinden die door gemeentewerkers verzorgd worden; het is net een gratis dierentuin. Op sommige momenten vergeet ik gewoon dat ik me in een stad bevind waar meer als een half miljoen inwoners wonen. En zeker wanneer je door het gigantische park Slottskogen loopt, heb je het gevoel dat dit weinig met het woord stad te maken heeft. Het is een prachtige omgeving!

Bijna voorbij

Aangezien ik nu aardig kapot ben na al dat geklim, neem ik de rest van de avond mijn vrije tijd door in mijn hostel. Ik kom alleen nog van mijn plekje om vanavond ergens een hapje te eten en om morgen onderweg te gaan naar het vliegveld van Göteborg. Voor 12 uur moet ik uitgecheckt zijn in het hostel, maar eigenlijk wil ik dan al op het vliegveld zijn. Morgen word weer een lange reis waarna ik weer terugkeer naar Wolvega. Gezien mijn vermoeidheid misschien wel lekker, maar ik heb het gevoel alsof ik hier nog wel weken rond had kunnen lopen. Ik heb alles hier gedaan wat ik wilde doen en heb het ontzettend naar mijn zin gehad. Op naar het gewone leven thuis!

Groundhopping in Göteborg, verdwaald in Göteborg

Göd kvall!

Het wordt steeds droger hier in Göteborg! Het weer is hier zeer vergelijkbaar met het Nederlandse herfstweer, alleen dan iets natter. De afgelopen 24 uur heb ik echter nog geen druppel gezien, dus ik hou op het moment nog droge voeten ook. Daarnaast is het wel fijn om bij een van mijn vele wandelingen, eens geen nat shirt en broek om het lijf te hebben. Weer of geen weer, het programma leidde mij maandag naar twee oude voetbalstadions en een ijshockeywedstrijd in Frölundaborg; normaal gesproken de trainingshal van de Frölunda Indians, maar daarnaast thuishaven voor duels om de Europa Trophy en dus ook deze keer, als het Finse HIFK de tegenstander is.

Groundhopping

De maandagochtend en -middag mag je typeren als een groundhoptripje. Het eerste stadion is het oude Gamla Ullevi. Het oude stadion ziet er een stuk minder modern uit als het nieuwe stadion, maar is wel een stukje groter, het is zelfs het grootste stadion van Scandinavië. Het stadion wordt eigenlijk niet meer voor voetbaldoeleinden gebruikt, maar vooral voor grotere (atletiek) toernooien en popconcerten. Bij sportwedstrijden passen er 43.000 mensen in Ullevi, bij concerten 75.000. Het bezoekersrecord staat op naam van Bruce Springsteen, die eind juli 66.000 mensen naar het stadion wist te lokken.

Ullevi!

Het was moeilijk om een ingang te vinden, maar op het moment dat ik het eigenlijk al op wilde geven, zag ik de deur plots wijd openstaan. En zo stond ik ineens op de sintelbanen rondom het grasveld. Het is een indrukwekkend groot stadion en het is wel duidelijk dat het er al even staat. Helaas word mijn aanwezigheid niet echt op prijs gesteld door wat mensen die in het stadion aan het werk zijn en dus sta ik al gauw weer buiten. Na het kopen van 2 sjaals en een t-shirt voor het duizelingwekkende bedrag van €17,50 in dat andere Ullevi vertrek ik weer met de metro; op naar Rambergsvallen!
Helaas mis ik op de halte Brunnsparken mijn aansluiting, waardoor ik eerst daar meer even een paar prachtige plaatjes heb geschoten. Ik heb alleen geen idee wat ik op de foto heb gezet. Brunnsparken is de eerste halte na het Centraal Station en ook hier is het vaak heel druk, er bevinden zich veel duiven; het is net Amsterdam zo.

Als ik de tram weer gevonden heb, ga ik voor het eerst de rivier Göta Älv over om Rambergsvallen te bezoeken; de thuishaven van BK Häcken. Hoewel Häcken bekend staat als een kleine club, staan zij dit seizoen na 26 wedstrijden op een keurige 2de plaats in de hoogste Zweedse voetbalcompetitie. Dit hebben ze met name te danken aan Majeed Waris, die al 22 doelpunten scoorde en op eenzame hoogte in de topscorerslijsten staat. 

Rambergsvallen

Rambergsvallen is een prachtig stadion, volledig gemaakt van hout. Prachtige plaatjes wederom, deze keer hoefde ik minder lang te zoeken om het stadion in te komen. De eerste de beste deur die ik tegenkwam, stond wagenwijd open. Het stadion ziet er geweldig uit, het bestaat uit twee tribunes aan de lange zijdes en aan de korte zijden bevinden zich aan de ene kant de zwembaden en aan de andere kant een tankstation en een McDonalds.

Hoewel de natuur rondom Rambergsvallen een stuk minder indrukwekkend is, is het stadion goed vergelijkbaar met Ruddalen IP dat ik op zondag bezocht. Net als op Ruddalen is het complex meer dan alleen een voetbalveld. Er bevinden zich namelijk ook nog een binnenzwembad en zelfs een openluchtzwembad. Ook is er een basketbalveld te vinden en Rambergsrinken; het ijsstadion van ijshockeyclub Rambergets HC. Hoewel, stadion. Deze club in de derde divisie trekt kennelijk nauwelijks bezoekers, want ik heb geen stoeltje gezien; alleen maar banken aan de zijkant van de hal. Mijn aanwezigheid wordt wederom opgemerkt, maar ik hoef niet weg. De man vind het het geweldig dat er iemand uit Nederland naar zijn ijshal komt kijken en ik mag gerust even rondkijken. Veel valt er echter niet te zien en dus vertrek ik maar weer naar mijn hostel voor een hapje eten en een kop koffie bij Svarta Koppen.

Bye bye Rambergsvallen!

Totaal de weg kwijt

De avond staat geheel in het teken van de ijshockeywedstrijd tussen de Frolunda Indians en HIFK, in de strijd om de Europa Trophy. Deze wedstrijd word, in tegenstelling tot afgelopen zaterdag, niet in Scandinavium, maar in Frolundaborg gespeeld. De reden hiervan is het besparen van kosten en de simpele reden dat er een stuk minder mensen op de Europese wedstrijden af komen; omdat beide ploegen al uitgeschakeld zijn, heeft de club zelfs besloten om iedereen gratis toe te laten tot het stadion.

Toch sta ik na mijn tramrit bij Scandinavium, alwaar ik erachter kwam dat ik in de verkeerde tram was gestapt. Vanaf mijn hostel is Frolundaborg ongeveer 10 minuten met de tram, Scandinavium 20 minuten. Dat kan natuurlijk niet goed gegaan zijn. Vanaf Scandinavium volg ik de meute maar, want er zijn hier meer Indians. Getooid in mijn Frolunda-shirt en sjaaltje vertrek ik deze keer wel naar Frolundaborg, maar wederom niet zonder problemen. Onderweg reist deze tram door een tunnel. In deze tunnel, staat de tram plots stil. Er blijkt een ongeluk op de weg voor de tunnel gebeurt te zijn, dus we moeten even wachten. Gelukkig ben ik nog net op tijd in Frolundaborg; 7 minuten voor de opening face-off.

De wedstrijd verloopt al net zo op rolletjes als de reis. De wedstrijd wordt niet zo spectaculair aangekleed als in Scandinavium en Frolunda speelt met een veredeld B-team en dit team is zo slecht op elkaar ingespeeld dat ze keer op keer elkaar niet begrijpen en totaal de weg kwijt zijn. HIFK is op een enkele speler na op volle oorlogssterkte en dus verslaat de hekkensluiter in de Europa Trophy de Indians met maar liefst 8-0; Ouch! Die nederlaag doet toch wel een beetje pijn. Gelukkig was de wedstrijd gratis, want veel te genieten veel er niet. Al met al stap ik met een licht tevreden gevoel weer in de goede tram naar mijn hostel.

Althans, dat dacht ik. Ditmaal had ik wel het goede nummertje te pakken, maar wel de tram die de andere kant op gaat. Op die manier kwam ik terecht op Ruddalen, waar ik gisteren ook al was. Ook dit kostte me weer een half uur extra en dus kan ik wel zeggen dat ik vanavond volledig de weg kwijt was. Zelfs het schrijven van deze blog moet overnieuw, nadat ik vergeten was om de tekst op te slaan. Ik heb het prima naar mijn zin gehad vanavond, maar echt handig ging het allemaal niet.

De dag van morgen

Ik had gepland om vandaag al naar Slottskogen te gaan, maar dit plan ging niet door met dank aan mijn tramkeuzes. Dit ga ik morgen. Verder heb ik nog geen plannen. Maar saai is het hier nog niet geweest, dus dit zal ik morgen ook zeker niet laten gebeuren!

Van groen Göteborg naar oorlogsgebied Göteborg

God morgon!

Allereerst hartelijk dank voor al jullie reacties op mijn blog. Via diverse kanalen krijg ik eigenlijk alleen maar positieve reacties terug, waardoor ik elke keer weer met plezier mijn stukjes in elkaar tik! Feedback etc blijft altijd welkom. Ideeen ook. Erik Grooters kwam met het idee om het Ruddalen IP stadion hier te bezoeken. Hier ben ik gisteren geweest en ik kan niet anders zeggen dan dat dit een goede tip is geweest! Verder ben ik in het Slottskogen park geweest en heb ik weer een gratis museum bezocht. De afsluiter bevond zich in het Gamla Ullevi Stadium, waar ik getuige was van de Zweedse klassieker tussen IFK Göteborg en AIK Stockholm. Wederom een dag waarin ik veel beleefd heb!

Voetbalstadion in prachtpark

Zoals elke dag begint de dag met een kop koffie in het kleine, knusse koffiehuis Svarta Koppen. Een heel fijn zaakje, dat hier pas net zit, maar voor een hele redelijke prijs hele goeie koffie serveert. Een fijn zaakje ook om lekker rustig de dag te beginnen. Vandaar is het ook nog maar een klein stukje lopen naar het tramstation, waarvandaan ik meestal mijn reis vervolg.

Olivedalsgatan tramstation

Vandaag ging die reis dus naar Ruddalen. Ruddalen is een heel groot sportpark in een bijzonder bosrijke omgeving. Het voetbalveld wordt door liefst zes clubs bespeeld en verder liggen er nog diverse oefenvelden en een veldhockeystadion. Ook is er nog een ijsstadion te vinden. Op deze ijsbaan werd Gianni Romme in 2003 nog Wereldkampioen allround schaatsen. De baan was ons Nederlanders sowieso goed gezind, want Rintje Ritsma en Ids Postma complementeerden het podium. Mark Tuitert werd toen vierde.

Ruddalens Idrottscentrum

Helaas waren alle velden goed afgesloten en moest ik alles vanachter een gesloten hek bekijken. De natuur was vrij te bezichtigen en dat was ook zeker de moeite waard. De omgeving loopt erg op en af en er zijn ontzettend veel verschillende bomen etc te vinden.

Slottskogen

Aangezien ik de smaak van groen al goed te pakken had, besloot ik in de tram terug om een halte eerder als gepland uit te stappen en het Slottskogenpark te gaan bekijken. In tegenstelling tot Ruddalen is dit een echt natuurpark zonder sportvelden, maar wel met grote wegen en grote open vlaktes. Daarnaast is er een natuurhistorisch museum te vinden en een grote speeltuin voor de kinderen.

Slottsskogen

Daarvoor achtte ik mezelf iets te groot en dus besloot ik om het museum te bezoeken. Tot mijn verbazing mocht ik ook hier weer gratis naar binnen, aangezien ik nog geen 25 jaar oud ben. Leuke regel! In het museum waren een heleboel opgezette dieren te zien en ook de overblijfselen van een dinosaurus. Op dit moment was er ook een tentoonstellingen over parasieten. Helaas waren sommige delen daarvan niet in het Engels te volgen, maar verder was dit wederom een geslaagd museumbezoekje!

Grote vissen hal in het natuurhistorisch museum

De Klassieker

Gamla Ullevi was de bestemming voor de voetbalwedstrijd die ik deze dag ging bezoeken. Althans, ik hoopte maar dat ik binnen kwam. Ik had immers nog geen kaartje. En dit is geen kleine wedstrijd, integendeel zelfs. Voor aanvang werd me duidelijk dat de grootste clubs van Stockholm (AIK) en Göteborg (IFK) bepaald geen goede relatie met elkaar hebben. De kans op rellen is relatief groot, beide supportersgroepen kunnen elkaars bloed wel drinken. Sommige supporters om me heen lopen rond met sjaaltjes, bedrukt met een logo van AIK met een groot rood kruis eroverheen.

Toch kwam ik gemakkelijk aan een kaartje, ik mocht zelfs een leuk plekje uitzoeken. Mijn keuze ging uit naar een staanplaats recht achter de goal, om alle spanning van dichtbij mee te maken. Mijn sjaaltjesverzameling heb ik met een IFK Göteborg-sjaaltje uitgebreid en ik was klaar om 90 minuten lang te genieten van een spannende wedstrijd. Voor de wedstrijd word ik voor het eerst in mijn leven als thuissupporter gefouilleerd. De clubs doen er alles aan om het niet uit de hand te laten lopen. Zo word onder de meer de actie "Geef de rode kaart aan racisme" getoond door de thuisploeg.

Gamla Ullevi

De wedstrijd is zoals een echte derby hoort te zijn. Het voetbal was niet zozeer goed, maar er was wel veel strijd aanwezig. Af en toe hoor je ook ergens een bom afgaan. het sfeertje is erg gespannen, maar loopt eigenlijk nooit echt uit de hand. In de eerste minuut probeert Daniel Sobralense(IFK) al zijn tegenstander een rode kaart aan te smeren, maar zijn poging mislukt. Opvallend genoeg valt er in de hele wedstrijd geen enkele kaart. De scheidsrechter heeft de wedstrijd prima in de hand, al had hij wel een betere grensrechter mee mogen nemen.

Stadion zat lang niet vol

Vroeg in de eerste helft had AIK de 1-0 gemaakt uit een corner. IFK kreeg vele mogelijkheden om de stand gelijk te trekken, maar faalde in de afronding of werd onterecht teruggefloten wegens vermeend buitenspel. Ook werd de thuisploeg een zuivere penalty ontnomen, toen een speler van AIK overduidelijk hands maakte in het 16-meter gebied. Dit weet ik overigens zo zeker, omdat in het stadion alle discutabele beslissingen van de scheidsrechter herhaald worden; iets wat in Nederland schier ondenkbaar is.

Knokpartijtje nabij het uitvak

Göteborg blijft maar aanprutsen en een gelijkmaker volgt dan ook niet. Als ik laat in de wedstrijd zie, dat een thuissupporter de Hitler-groet brengt richting een zwarte speler van AIK na een overtreding, ben ik er eerlijk gezegd ook wel een beetje blij mee dat IFK verliest. Het was verder een leuke wedstrijd, maar dit soort dingen horen niet in een voetbalstadion; een IFK-supporter zal ik nooit worden. En ik hoop dat deze jandoedel ook daadwerkelijk een rode kaart zal krijgen in Gamla Ullevi.

De andere twee teams die ik zondag graag zag winnen, sc Heerenveen en SIOS 3, deden dit ook. Daarmee was mijn dag toch wel erg geslaagd.

Een nieuwe dag

Maandag keer ik nog een keer terug naar Gamla Ullevi, dit keer om mijn waardebon te verzilveren die ik van de Frölunda Indians heb gekregen. De winkel waar deze ligt was zondag helaas gesloten. Daarna reis ik door naar Ramsbergvallen, opnieuw een prachtige omgeving met daarin verscholen een voetbalstadion. De dag vervolgt zich in het Slottskogenpark, waar ik de helft van het park bezoek waar ik nog niet ben geweest. Daarachter ligt wederom een voetbalstadion en nog iets verderop ligt de laatste bestemming van morgen: Frolundaborg. In Frolundaborg nemen de Frolunda Indians het in het kader van de Europa Trophy op tegen het Finse HIFK. Beide ploegen zijn echter al uitgeschakeld, dus mijn verwachtingen van deze wedstrijd liggen niet al te hoog. Oant sjen!

PS: ik krijg ook vragen over foto's. Snap ik volkomen, ik maak de foto's echter met mijn camera en kan ze hier niet op de computer/internet hebben. Hiervoor dus nog enkele daagjes geduld!

Göteborg: onze stad

God morgon!

Mijn eerste dag bestond uit een bezoek aan het stadsmuseum van Göteborg en een bezoek aan de wedstrijd Frölunda Indians - Timra in Scandinavium: Het zogenaamde main event van mijn vakantie. In het museum deed ik een leuke ontdekking en in een kolkend Scandinavium zag ik de Frölunda Indians met 3-1 winnen van Timra. Het was een mooie dag.

Jacob van Dijck

Eigenlijk had ik voor de middag nog niets gepland, om mooie dingen in te kunnen plannen die je ter plaatse altijd tegenkomt. Dit museumbezoek mag je rustig als zodanig beschouwen. Bij het bestuderen van de kaart, die ik een dag eerder van de buschauffeur had gekregen, zag ik dat ik in het stadsmuseum gratis naar binnen kon indien ik nog geen 25 jaar oud was. Nederlander als ik ben, kon ik de aanbieding niet laten schieten. En ik moet zeggen, het spijt me niet.

Kennen jullie Jacob van Dijck? Ik kende de beste man tot gisteren nog niet. Jacob van Dijck is een man die in de zeventiende eeuw de allereerste burgemeester werd van Göteborg nadat de stad toendertijd gesticht werd. Zijn naam klinkt Nederlands en dat is géén toeval.

Jacob van Dijk

Göteborg staat wereldwijd vooral bekend om haar haven. Om die haven werd in de zestiende eeuw een stad gesticht in Zweden door een land wat veel handel wilde drijven met Zweden. Dit land was Nederland en Jacob van Dijck was de eerste burgemeester van Göteborg. Ik voelde mij plots een stukje meer thuis hier. Een wat oudere man, een trotse Zweed ook, kon mij er alles over vertellen. Zijn verhaal was geweldig. De rest van het museum heb ik ook gezien, maar niets heb ik zo goed onthouden als dit. 

The main event

Voordat ik naar het stadion vertrok, ging ik nog even snel naar de winkel om nog even een postzegel te kopen. Even snel wil zeggen, dat ik daar een uur en een kwartier over deed. Allereerst kwam ik een leuke koffiezaak tegen met de naam Cafe Cava. Die naam schrok mij wel wat af, maar de koffie was heerlijk! Eenmaal in de supermarkt vroeg de cassiere waar ik vandaan kwam en wat ik hier eigenlijk kwam doen. Het was een jongen van mijn leeftijd en hij bleek ongeveer dezelfde interesses als mij te hebben, waarop we besloten om de wedstrijd van vanavond maar even voor te beschouwen. De conclusie: beide ploegen waren gelijkwaardig aan elkaar, maar de NHL-imports van Frolunda zouden de doorslag moeten geven.

Een andere conclusie: ik moest flink haasten, om op tijd in Scandinavium te komen. Gelukkig begon alles wat later als gepland, waardoor ik zelfs de opkomst van de beide ploegen nog heb kunnen zien. De opkomst was een geweldige show, een filmpje volgt later nog. De vuurwerk- en lichtjesshow werd vervolgd werd door een spannende wedstrijd tussen twee ploegen die aardig aan elkaar gewaagd waren. Frölunda kwam via NHL-import Stålberg op een 1-0 voorsprong in de eerste periode. 

Frölunda kon rekenen op een kolkende arena waarin zo'n 10000 man alleen stil waren tijdens de pauzes tussen de periodes. Clubheld Henrik Lundqvist werd vooraf en tijdens de wedstrijd geëerd en dat maakte een hoop emotie in de mensen los. Lundqvist behaalde als doelman van de Indians twee landstitels met de club en speelt nu (of nou ja, speelt...) voor de New York Rangers. Afgelopen week maakte Lundqvist nog bekend voorlopig niet bij Frölunda te tekenen ten tijde van de lockout in de NHL.

Zijn 'vervanger' Julius Hudacek moest in de tweede periode de 1-1 toestaan, maar kon hier niet veel aan doen. Hudacek liet vanavond zien dat hij ook prima volstaat tussen de palen en zag Stålberg zijn ploeg even later wederom op voorsprong zetten. Matt Duchene maakte het NHL-imports feest in de derde periode compleet door de 3-1 te verzorgen. Een verdiende uitslag. De cassiere zal dit verhaal vast niet lezen, maar hij heeft er kijk op.

And then?

Ok, the main event is geweest, maar ik hoef me niet te vervelen verder. Vandaag staat er een bezoek aan de voetbalwedstrijd IFK Göteborg - AIK Stockholm op het programma in het Nya Gamla Ullevi stadion. Ik hoop dat er nog een kaartje is, want die zal ik morgen aan de kassa moeten bemachtigen. Nya staat voor nieuwe, er is namelijk ook nog een oude variant van het Gamla Ullevi stadion. Ook dit stadion zal ik gaan proberen te bezoeken. Verder staat er voor vandaag nog weinig op het programma.  Daar maak ik me echter totaal niet druk om, want er is nog genoeg te zien in deze prachtige stad; er staat nog genoeg op de kaart.

PS: eigenlijk had ik vandaag op het korfbalveld moeten staan, maar dat gaat vandaag dus niet door. Hierbij wil ik SIOS 3 alle succes toewensen tegen DUKO. En dat geld ook voor sc Heerenveen. Winnen beide!

Een reis om nu al nooit te vergeten

God kväll!

Hier ben ik dan, in Göteborg. Super tof. Na twee vluchten en veel openbaar vervoer, ben ik aangekomen in het hostel. Vooraf had ik me twee dingen voorgenomen:
1: ik zou geen gekke, rare dingen doen op mijn tocht.
2: ik zou geen blog schrijven over mijn trip.
Guess what, het is me allebei niet gelukt. Sadly. Hierbij gun ik jullie toch een blik in mijn tocht waarin ik al flink kronen verdiend heb, maar ook bijna in een Zweedse cel belandde.

Geld verdienen

In de trein kon ik mijn e-mail nog bekijken en ik ben blij dat ik daar ook gretig gebruik van heb gemaakt. Een half uur voor aankomst op Schiphol, had ik een mailtje gekregen van de PR-afdeling van de Frölunda Indians. In het Zweeds. Wonderwel kon ik de strekking er van wel ontdekken. De kaartverkoop voor de wedstrijd van maandag, tegen HIFK in de strijd om de Europa Trophy, liep zo slecht, dat iedereen die een kaartje had gekocht zijn geld terug zou krijgen. Iedereen mag gratis naar binnen en je ticket mag je bij een andere wedstrijd van de Indians verzilveren. Omdat de Indians hun kaartjes via externe verkopers aan de man brengen, was het niet mogelijk om het geld direct terug te geven.

Erg leuk, maar daar had ik dus niks aan. Ik ga weliswaar aankomende zaterdag ook naar de Indians, maar ook dit kaartje heb ik al aangeschaft. Het is nou ook weer niet zo datik hier zomaar weer even heen kom. En dus besloot ik om zo brutaal te zijn om een mailtje terug te sturen, en te vragen om een tegoedbon om te besteden in de Frolunda Indians Fan Store. Mezelf kennende, zou ik daar toch wel veel te veel geld aan uit geven.

Nog geen uur later, had ik een mail terug. Dik in orde, de bon ligt vanaf morgen voor me klaar in de Fan Store. ID-kaart even laten zien en klaar is Jeroen. Het mooiste is, dat de bon een waarde heeft van 300 kroon. Hoeveel ik precies voor het kaartje betaald heb? 100 kroon. Winst van 200 kroon. Vrijgevige mensen, die Zweden.

The trip

Ik heb het geluk gehad, dat ik in beide vliegtuigen geen last heb gehad van turbulentie. De piloot die mij van Schiphol naar Frankfurt bracht, mag alleen nog wel eventjes oefenen op de landing. De vlucht kwam al laat aan en hij had hierdoor vast haast, maar de klap waarmee hij het vliegtuig op de grond liet slaan, deed mij even vrezen voor mijn leven. Gelukkig zit ik nu hier.

Laat ik vast waarschuwen: die uitspraak komen jullie vanaf nu vaker tegen. Laat als ik arriveerde op Frankfurt, maakte ik flink haast naar de gate die op mijn ticket stond. Bleek aan de hele andere kant van het vliegveld, dus ik heb met mijn koffer er een leuk sprintje uitgegooid. Hevig transpirerend kwam ik aan bij de gate, waar het vliegtuig naar Nice klaarstond. Zo nice vond ik dat niet. Gelukkig was de gate waar ik wel moest zijn dichtbij en dus kwam ik nog op tijd bij de gate aan. Gelukkig zit ik nu hier.

De vlucht naar Göteborg verliep vlekkeloos. Echt, perfecter kun je jezelf een vlucht niet wensen. Totdat je het vliegtuig uitstapt en een hond tegen komt. Een drugshond, zo weet ik nu. Nietsvermoedend liep ik langs de hond, toen ik aangesproken werd door een man van de douane. Waar ik vandaan kom en of ik even mee wil komen.

De man nam me mee naar een kamertje, alwaar hij uitlegde waarom ik mee moest komen. Zweden heeft veel last van drugssmokkel vanuit Nederland, voornamelijk van personen die solo deze kant op komen. De tas moest open, broekzakken leeg en ik moest in een kamertje gaan zitten. Dit hoofdstuk van mijn vakantie had ik zeg maar niet helemaal gepland.

De man riep een collega, die even met mij kwam praten. De kleren moesten uit en ik moest urine afstaan om te controleren of ik geen drugs gebruik. Ik voelde me niet helemaal meer op mijn gemak. Kennelijk zag de man dat ook, want terwijl ik bijna poedeltjenaakt in een klein Zweeds douanehokje stond vertelde hij me dat ik de urinetest wel mocht laten schieten. Ik was even bang dat ik op mijn gedroomde vakantie terecht zou komen in een Zweedse cel. Gelukkig zit ik nu hier.

Göteborg

En dus mocht ik toch naar buiten, om Göteborg in te trekken. De reis ging verder in een speciale lijnbus tussen het vliegveld en het Centraal Station. De buschauffeur bleek een hele aardige man. Bij binnenkomst legde hij me volledig uit hoe ik mijn bestemming kon bereiken. De kaart waarop hij dit liet zien, mocht ik zelfs houden. "I don't need it." Prima. Tijdens de busreis keek ik mijn ogen uit. Wat een geweldige stad. Ik ga hier nog een paar hele fijne dagen beleven!

Voor het openbaar vervoer heb je hier verder dagkaarten nodig. Daarmee kun je 1 of 3 dagen onbeperkt met het openbaar vervoer reizen. En dat voor een klein prijsje, een retourtje Leeuwarden is duurder.

Eenmaal in de tram kwam ik gelijk het grootste minpunt van Göteborg tegen: stomdronken jongeren. In cafés kunnen zij niet aan alcohol komen hier; de minimum leeftijdsgrens daarvoor is 21 jaar. Allicht een goede reden voor de Nederlandse overheid om de minimumleeftijd in ons land niet nog verder omhoog te gooien, want het maakt de verder beeldschone stad er niet fraaier op.

Toch is het merendeel van de mensen hier erg vriendelijk. Gedurende de laatste meters, had ik geen idee waar ik wezen moest. Ik pakte de kaart er maar weer even bij, maar voordat ik die goed en wel opengeslagen had, stond er al iemand naast mij om mij te weg te wijzen. Ik ben hier alleen heen gekomen, maar tot nog toe voel ik mij alles behalve alleen. Part of the city. The beautiful city, Göteborg.

Een blogje. Waarom?

Hallo allemaal!

Leuk dat jullie hier zijn. Ik heb net deze nieuwe blog aangemaakt, omdat ik af en toe nog de neiging heb, om iets te typen over een willekeurig onderwerp. Die drang kan ik eigenlijk niet altijd kwijt, vandaar dat ik dit plekje heb gecreëerd.

Puur voor het plezier

Deze blog heeft verder geen enkel commercieel doel. Je zult hier geen reclames of wat dan ook aantreffen die door mij op wat voor contractuele wijze dan ook zijn aangesteld. Ik doe dit puur om voor mezelf een leuk medium te creëren waarin ik mijn ei kwijt kan.

Hoe vaak ik deze blog zal gebruiken, weet ik nog niet. Ik doe dit puur voor mijn plezier en ik hoop dat een ander daar óók plezier aan kan beleven. Alleen als ik zelf de neiging voel om iets te schrijven, zal dat hier verschijnen.

Vakantie

Morgen(vrijdag) zal ik voor het eerst in mijn leven solo op vakantie gaan. Ik vertrek rond 15:00 met het vliegtuig naar Göteborg om aankomende woensdag weer terug te keren in het oude vertrouwde Nederland. Voor mij een mooi avontuur wat de nodige mooie verhalen op zal leveren. Wanneer ik die online zet, durf ik niet te zeggen, maar reken er maar op dat dit niet heel lang zal duren. Ik vertrek met veel enthousiasme naar Zweden en kom met datzelfde enthousiasme hoogstwaarschijnlijk ook weer terug.

Het zal echter niet ophouden met enkel vakantie-verhalen. Naderhand wil ik dit medium voor andere doeleinden gaan gebruiken. Hoe ik dit precies wil gaan invullen, denk ik nog even over na. Maar ik hoop je hier zeker nog eens vaker terug te zien! Reacties zijn altijd welkom.

Bedankt voor het lezen!

Jeroen Veenstra