Routestress, Koreanen en terug naar huis

Good morning!

De woensdagmorgen begon met een bezoek aan verzekerings-iets Lloyds TSB. Daar zouden we een rondleiding krijgen, maar helaas ging dit voor mij niet door. Had ik speciaal voor deze gelegenheid een stropdas gekocht, hebben we een verkeerde routebeschrijving meegekregen en staan we aan de andere kant van de stad. Het bezoek was niet meer te redden en dat vond ik oprecht jammer.

Armte

Verder stond er voor vandaag overdag ook niets anders op het programma en dus was het maar tijd om wat door London te slenteren. De reis voerde mij naar Upton Park, het stadion van West Ham United. Upton Park staat in een armere wijk en is een gigantisch gebouw. Het valt dan ook ontzettend op tussen al die kleine verouderde huizen, want Upton Park ziet er van buiten gemoderniseerd uit. De binnenkant bleef wederom onontgonnen terrein, helaas, maar de grote fanshop maakte veel goed.
Tijd om naar een ander stadion in de buurt te gaan, Brisbane Road. Doorgaans zal men denken, dat dat een straat is in Australië, maar het is het voetbalstadion van Leyton Orient in de wijk Leyton. Leyton is net als West Ham een arme wijk en kenmerkt zich door de vele winkels gespecialiseerd in buitenlands eten, zoals eten uit de Poolse keuken. Ik was tot op heden nog niet op de hoogte van het bestaan van iets als een Poolse keuken, maar het lijkt er op dat dit een wijk is waar veel emigranten wonen. Het stadion zelf ziet er op het eerste gezicht heel verlaten oud. De voorkant is een grote bende, maar een ronde om het stadion heen leert dat alleen de voorkant zo oud is. De achterkant ziet er als nieuw uit en het stadion wordt geflankeerd door huizen die direct aan het stadion vastzitten. Ook hier is de fanshop weer open, al is deze wel iets kleiner dan die van West Ham. Moet gezegd, Leyton speelt dan ook in de League One, het derde niveau in Engeland. Maar toch is het een van de leukere stadions die ik gezien heb hier!

Souvenirs

Aangezien ik nu toch al aan de gang ben met het kopen van souvenirs en ik geen routekaarten meer voorhanden heb, besluit ik maar om nog even terug te gaan naar Stamford Bridge en Craven Cottage om nog wat spullen te kopen. Op Craven Cottage tref ik een gekkenhuis. Aldaar was net de wedstrijd Zuid-Korea - Kroatië gespeeld en daardoor zag het bij Craven Cottage zwart van (vooral) de Koreanen, wachtend op dat ene kiekje van die international die net met 4-0 verloren heeft. Ook op het metrostation is het op de terugweg een gekkenhuis, tussen al die uitzinnige Koreanen.

Jack the Ripper

Na het avondeten wachtte nog een Jack the Ripper tour door London, waarin wij alle plekken te zien kregen die belangrijk waren bij de moorden van Jack the Ripper. De rondleider kan deze verhalen uiterst grappig vertellen met mooie plaatjes en daarom is dit een zeer leuk tijdverdrijf.
Een lekker drankje als afsluiting in de kroeg onder ons hostel stond ons nog te wachten. De ochtend is echter alweer aan de gang en dat betekent dat wij alweer onderweg zijn. Om 6 uur vertrok onze bus naar Harwich, waar wij de boot naar Hoek van Holland zullen pakken. Vanavond zijn we weer thuis, oant sjen

Het kan vriezen en het kan dooien

Good evening!

Day two in sunny England! Althans, even dan. Het heeft ook heel kort gesneeuwd, het weer is hier erg divers. Gelukkig straalt mijn gezicht geen greintje onweer maar des te meer zonneschijn uit. Het was weer een mooi dagje.

Stadswandeling

Na een lekker ontbijtje stond er als eerste activiteit een stadswandeling op het programma. Tijdens deze stadswandeling liepen wij langs het Buckingham Palace, zagen we de wisseling van de wacht plaatsvinden onder de belangstelling van veel mensen en liepen we langs het huis van David Cameron. Of nuja, erlangs... We mochten de desbetreffende straat niet in, omdat Cameron bezoek kreeg van een of andere bobo. Wie dit was, geen idee, maar ook nadat de beste man of vrouw was gearriveerd mochten we er niet langs lopen. De tocht eindigde bij de Big Ben en daarmee hebben we enkele grote attracties van London gezien. Toch viel de tocht stiekem een beetje tegen, want overal was het gigantisch druk en dat maakte het dat we eigenlijk niet zo heel veel konden zien.

Roehampton

Vrijwel direct daarna reisden wij af naar de universiteit van Roehampton om daar een college te volgen en te kijken naar de faciliteiten aldaar. Het college ging over marketing door mond-tot-mond-reclame, social media en viral marketing en dat vond ik best interessant. Het rondkijken op de universiteit deden wij onder leiding van een Ierse Harry Potter-freak. Echt leuk om allemaal te zien was het niet, de meeste faciliteiten zijn minder dan op onze eigen school en doordat we eerder de kosten van collegegeld op de universiteit hadden gezien, was het allemaal helemaal niet interessant meer.

The Springbok

Het is vier uur, zeven uur is de volgende afspraak en dus hebben wij vrije tijd. Daar weten wij wel raad mee. Vanuit Putney Bridge (in de buurt van Craven Cottage) reisden wij af naar Wood Lane om naar het stadion van QPR te gaan: Loftus Road. Voor jullie herinnering, dat is het stadion dat wij gisteren links van de BBC hebben laten liggen. Het bleek daar nog geen 5 minuten lopen vandaan en het was een leuk stadionnetje. Er was een leuk klein cafeetje bij, speciaal voor QPR-supporters genaamd The Springbok. Dit was het absolute hoogtepunt van het stadion, want veel meer dan hoge muren hebben wij van het stadion gezien. De fanshop ging net voor onze ogen dicht en dus zat het daar niet mee. De prachtige oude sfeerbeelden op de muren maakten veel goed en daarmee vind ik het stadion van QPR net iets leuker dan Stamford Bridge.

Avondeten

Voor het avondeten moesten wij om 19:00 op het station Aldgate East zijn. Dit bleek een lastig station om te bereiken. We waren weer eens de weg kwijt in het openbaar vervoer en waren uiteindelijk stipt op tijd op het station waar wij ons moesten melden. Volgende probleem: de echte bestemming was 'de' uitgang, maar daar bezit dit station er liefst vier van. Uiteraard kozen wij de verkeerde en waren we, mede omdat we niet de enigen waren, net iets te laat op plaats van bestemming.
Klaar om samen te dineren. Althans, dat was onze gedachte. Niks van dat alles is waar. De opdracht was om met een klein groepje bij een restaurant af te gaan dingen. Uiteindelijk hebben wij een restaurant gevonden waar wij ons voor 10 pond aardig volgevreten hebben en daarbij ook nog eens gratis bier kregen; niet onaardig.

Inmiddels is het avond en staat ons nog een volle dag in London te wachten. Vanavond drinken we nog een lekker drankje met elkaar en daarna wacht ons nog een druk dagje. See ya!

Rotzooi, rondleidingen en groundhopleed

Zo, daar ben ik dan in wereldstad London! Ook al ben ik hier net aan een halve dag, dat durf ik nu wel met grote zekerheid te zeggen. Wat een geweldig grote stad is het hier! Daar kun je dan ook goed verdwaald in raak, maar hierover later meer. Verder valt me op, dat het hier een grote bende is.
Dat viel me al op tijdens de busreis vanaf het schip naar London. Elke berm langs de snelweg lag bezaaid met afval. Maar ook in de grote stad zelf liggen voldoende zwervende afvalzakken en andere troep.

Positivisme

Tot zover mijn gezeik. Vanaf nu zal mijn verhaal enkel positieve noten bevatten. Direct na aankomst was het tijd om een goed ontbijt te halen. Bij een op het eerste oog luguber zaakje zijn wij aangeschoven om een lekker ontbijt op te smikkelen en dat viel niet tegen. Sterker nog, het was geweldig en dat tegen een prijs die minstens zo geweldig was. 's Middags stond het eerste tripje op het programma en wel bij brouwerij Fullers. We waren er wat vroeg, namelijk al anderhalf uur voordat wij naar binnen mochten. Ik hoef jullie niet te vertellen welke goudgele druppels gedronken werden om de tijd te doden.
De rondleiding zelf was niet heel veel bijzonders, maar ach. De mevrouw die de rondleiding verzorgde kon uiterst enthousiast vertellen over de brouwerij en dat maakte het ook wel weer heel leuk.

Pen

Daarna was het weer tijd om te vliegen. Het programma zit aardig vol overdag en dus was het haasten om op tijd bij de volgende activiteit te komen en dat was zeker niet onaardig! Wederom een rondleiding, deze maal bij de BBC. Ook hier weer uiterst enthousiaste mensen en de dingen die je bij de BBC kan zien zijn impressive. Ik heb heel wat geleerd over de BBC en zelfs nog een pen gewonnen bij het meedoen aan een quiz die de BBC organiseerde. Wat wil een mens nog meer?

Groundhoppen

Ja, groundhoppen. Dat wil een mens nog meer. En wat doe je dan? Dan ga je dat doen! Het was immers pas 17:00 en dus was er nog voldoende tijd om wat leuke dingen te doen. Via via hadden wij vernomen dat de stadions van Fulham (Craven Cottage) en Chelsea (Stamford Bridge) dicht bij elkaar lagen, maar ook dicht bij het kantoor van de BBC. Helaas bleek de via via informatie niet helemaal te kloppen. De stadions waren niet zo dicht bij het kantoor van de BBC, in tegenstelling overigens tot het stadion van Queens Park Rangers, dat op nog geen vijf minuten lopen van de BBC verwijderd staat...
Daar ben ik ook nu pas achter en dus waren Craven Cottage en Stamford Bridge de bestemmingen. Helaas hadden wij als groep echter last van een reisleider die zijn zaakjes niet helemaal goed in orde had. Die reisleider noem ik overigens niet bij naam, omdat ik dat zelf ben. Na enkele omzwervingen en afhakende groepsgenoten, bleven er uiteindelijk drie man over die dan toch de juiste weg hadden weten te vinden. Vlak bij de Thames vonden wij: Craven Cottage, een stadion midden in een park, na ongeveer anderhalve kilometer lopen vanaf het treinstation.
Het stadion van Fulham is gevestigd in een behoorlijk rijke buurt, want er staan kasten van huizen. Wie wil er immers niet langs de Thames wonen? Dat heeft de oprichter van Fulham zelf ook gedacht, want Craven Cottage ligt op nog geen vijf meter afstand van de Thames. Het stadion ziet er ook nog echt heel leuk uit. Niks moderns aan, zo zie ik dat graag. Ik ben verliefd.



Stamford Bridge

Het was inmiddels acht uur, dus het stadion van Chelsea kon er ook nog prima bij. In tegenstelling tot Craven Cottage, bevind het stadion zich vlak bij de treinhalte. Dit stadion hadden wij dan ook zo gevonden. Het is dan ook een stukje groter. Een stukje moderner ook en de mogelijkheid tot naar binnen kijken is een stuk kleiner. Dat maakte het tot een net iets minder geslaagde trip, maar de foto's buiten het stadion uit de clubhistorie van Chelsea waren wel zeer indrukwekkend.
Het was toen al wel 21:00 en na een relatief korte nacht en een relatief lange dag, tijd om terug te gaan naar het hostel. Morgen gaat de wekker weer vroeg en staat er weer veel op het programma, dus slapen is op zich wel aan te raden. See ya!

Back on the road

Het is alweer even geleden dat ik op deze plek een blog geplaatst heb. Sterker nog, op dat moment bevond ik mij nog op mijn kamertje aan de Vegagatan in Göteborg. Toen ik mijn blog opstartte dacht ik wel vaker wat te schrijven, maar so be it. Vandaag is de dag dat ik een einde maak aan de radiostilte op deze site. Geheel zonder reden is dat ook weer niet, want morgen vertrek ik weer naar het buitenland, deze keer is London de eindbestemming!
Toch zal deze reis geenszins lijken op mijn vijfdaagse verblijf in de Zweedse havenstad. In oktober verkende de straten, parken en stadions van Zweden geheel op eigen houtje en dus ook geheel volgens mijn eigen planning. De Engelse hoofdstad zal ik aandoen met een groep van 50 studenten (waarvan ongeveer de helft uit mijn eigen klas) en 4 docenten van de School of Economics op de NHL in Leeuwarden. De planning ziet er dan ook iets anders uit, maar het is wel een reisje waar ik ontzettend naar uit kijk!
De reis
Morgenmiddag vertrekken wij per trein naar Hoek van Holland om daar de boot naar Harwich te nemen. Het laatste deel van onze reis zal per bus gaan. Maandagmorgen omstreeks 9 uur komen wij dan aan in ons hostel in Londen. Wat daarna volgt is een overvol programma met ontzettend toffe activiteiten. Wat we precies gaan doen, houd ik nu nog even geheim, zodat je een goede reden hebt om hier nog eens terug te komen.
See ya!